En zo geschiedde. Raz werd automonteur. En wat voor een
Met het diploma op zak en een eindcijferlijst waar je U tegen zegt, kon Raz overal aan de slag. Hij koos voor een kleine garage. Daar had hij – zo was zijn idee – meer kans om op te klimmen. Zijn baas had al snel door wat ie voor vlees in z’n garage had. Grote auto’s, kleine auto’s. Bolides. SUV’s. Benzine, diesel of LPG: Raz draaide nergens z’n hand voor om. Tot die ochtend in mei er opeens een auto de garage kwam binnenrijden. Je hoorde ‘m niet. Rook ‘m niet. Het was een elektrische auto.
Oef, dacht Raz, da’s andere koek
Raz had tijdens z’n opleiding wel eens iets gelezen over de Groninger hoogleraar Stratingh die al in 1835 een elektrisch aangedreven voertuig ontwikkelde. En dat ene Camille Jenatzy als eerste mens de snelheidsbarrière van 100 km/u had doorbroken. In 1899 en met een elektrische auto. Maar aan zo’n auto had Raz nog nooit gesleuteld. Repareren? Hoe dan? Heeft zo’n ding bougies? Een uitlaat? Carburateur? No sweat, wat ik niet weet kan ik leren, dacht Raz. En dook de boeken weer in.
Raz klom op tot Chef Werkplaats
Dankzij z’n harde studeren (vrijwillig en in z’n kostbare avonduren) had de elektrische auto al snel geen geheimen meer voor Raz. Z’n reputatie legde de garage geen windeieren. Klanten van heinde en nog verder stroomden toe. De omzet steeg. Z’n baas bevorderde hem tot Chef Werkplaats. En collega’s eerden hem met de titel Mister E-car: de man die alles wist van elektrische auto’s. Tot die middag in juni er een auto de garage binnen kwam rijden. Je hoorde ‘m niet. Rook ‘m niet. En er zat niemand achter het stuur. Wel op de stoel ernaast, te werken op haar laptop. Het was een autonoom voertuig. Met een klein mankementje. Waar Raz toevallig wel raad mee wist. Maar dat was meer geluk dan wijsheid.
Liever meer wijsheid en minder geluk, dacht Raz. En dook het internet in.
Hij las alles over zelfrijdende auto’s. Over coöperatieve en connected voertuigen. Over Advanced Driver Assistance Systems. Over de rol van Kunstmatige Intelligentie. Soms duizelde ‘t hem; er was nog zoveel te leren over het autorijden van de toekomst. Maar hij - zijnde een echte Optimist – wist zeker dat je die toekomst het hoofd kon bieden door te blijven investeren in nieuwe kennis. Dus toen op een mooie donderdagochtend een man in zithouding de garage binnenkwam, voortbewogen door iets wat je niet hoorde, rook of zag, begreep Raz meteen waar ’t hier om ging. De eerste elektrische, onzichtbare auto.
Hmm, dacht Raz, toch eens leren hoe je kan sleutelen aan iets dat onzichtbaar is..
Een leven lang leren is de brandstof voor een lange en mooie carrière. In elk beroep, elke functie en in elke branche. Door je kennis regelmatig bij te spijkeren, blijf je interessant voor werkgevers. En ben je goed voorbereid op toekomstige ontwikkelingen. Wij van Joinuz onderschrijven de kracht van een leven lang leren. En stimuleren het ook: op onze eigen Academy kun je diverse trainingen, cursussen en inhoudelijke vakopleidingen volgen. Vaak op onze kosten. Soms voor een deel betaald uit eigen zak. Meer weten over de Joinuz Academy? Bel ons en we vertellen ’t je.